ประวัติความเป็นมาตำบลบ้านอ้อน
สมัยเมื่อเมืองงาวเจริญรุ่งเรือง
ราวปี พ.ศ. 2300 โน้นบ้านอ้อนยังเป็นป่าดงดิบ
เป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าที่ดุร้ายนานาชนิด
มีม่อนน้อยดอยหลวงระเกะระกะอยู่ทั่วไป ดอยแห่งนี้มีต้นน้ำลำธารหลายสาย
สัตว์ป่าทั้งเล็กใหญ่จึงมารวมอยู่บริเวณป่าแห่งนี้
คนไม่มีใครกล้าเหยียบย่างเข้าไปเลยเด็ดขาด
ทั้งนี้นอกจากกลัวสัตว์ป่าแล้วยังกลัวความเปล่าเปลี่ยวความเจ็บไข้ได้ป่วยแถวนั้นด้วย
ประมาณปี พ.ศ. 2430
ได้มีชาวบ้านหลายครัวเรือนจากบ้านโป่ง บ้านน้ำล้อมบ้าง อพยพมาจากทางเหนือบ้าง
เข้าไปแสวงหาของป่าล่าสัตว์เอามาแลกข้าวแลกของอื่นๆที่ตนไม่มี เบื้องแรกไม่มีใครกล้าเข้าไปสร้างบ้านเรือนอยู่ แต่ไปเพียงวันสองวันกลับ ต่อมาเมื่อเห็นที่นั้นมีทำเลดี
ที่ราบลุ่มตามไหล่เขากว้างขวางพอที่จะทำไร่นาได้
จึงพากันสร้างที่พักขึ้นบริเวณนั้น หัวหน้าชาวบ้านที่ทุกคนยกย่องได้แก่ “ ท้าวแสนบุญเฮือน”
ต่อมาราวปี
พ.ศ. 2446 ราษฏรได้ทวีจำนวนมากขึ้นโดยลำดับ
เมื่อมีการจัดระบบการปกครองแบบใหม่จึงตั้งที่นั้นเป็นหมู่บ้านตำบลขึ้นมี “ ท้าวย๊ะ ” เป็นเจ้าแคว้นคนแรก
บ้านอ้อนในสมัยปี
พ.ศ. 2446 เมื่อสมัยจัดระบบการปกครองใหม่
ได้มีเจ้าแคว้นขึ้นคนแรก ได้แก่ ท้าวก๋า ท่านผู้นี้ได้ปกครองชาวบ้านมาได้ราวๆ
12 ปีเศษก็ถึงแก่กรรม พอเริ่มเจ้าแคว้นคนใหม่ก็เป็นระบบมีกำนันปกครอง กำนันคนแรกได้แก่ “ ขุนอ้อน ”
ได้ปกครองต่อมาเป็นเวลาหลายปี
สมัยนั้น
ได้มีการจัดตั้งหมู่บ้านแบ่งออกเป็น 4 หมู่บ้าน ดังนี้
หมู่ที่ 1 บ้านแม่กวัก
หมู่ที่ 2 บ้านอ้อน
หมู่ที่ 3 บ้านอ้อน
หมู่ที่ 4 บ้านปงมะโอ
ต่อมาเมื่อขุนอ้อนได้ถึงแก่กรรมลง
ทางการจึงได้แต่งตั้งกำนันคนต่อๆมา จนถึงปัจจุบันปัจจุบันตำบลบ้านอ้อน แบ่งการปกครองเป็น 8 หมู่บ้าน ดังนี้
หมู่ที่
1 บ้านแม่กวัก
หมู่ที่ 2 บ้านอ้อน
หมู่ที่ 3 บ้านอ้อนเหนือ
หมู่ที่ 4 บ้านปงมะโอ
หมู่ที่ 5 บ้านห้วยหก
หมู่ที่ 6 บ้านหัวทุ่ง
หมู่ที่ 7 บ้านแม่กวักดอนแก้ว
หมู่ที่ 8 บ้านขุนอ้อนพัฒนา
อาณาเขตติดต่อ
ทิศเหนือ ติดต่อกับตำบลนาแก อำเภองาว จังหวัดลำปาง
ทิศใต้ ติดต่อกับตำบลบ้านโป่ง อำเภองาว จังหวัดลำปาง
ทิศตะวันออก ติดต่อกับตำบลหลวงใต้ อำเภองาว จังหวัดลำปาง
ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอแจ้ห่ม จังหวัดลำปาง
ลักษณะภูมิประเทศ
สภาพพื้นที่ ตำบลบ้านอ้อนตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของที่ว่าการอำเภองาว
ระยะทางเดินทางโดยรถยนต์ 13 กิโลเมตร
มีพื้นที่ประมาณ 57,025 ตารางกิโลเมตร หรือ 98,150.625 ไร่ คิดเป็นร้อยละ 8.65 ของพื้นที่ทั้งอำเภอ (พื้นที่ทั้งอำเภอ
1,815.313 ตารางกิโลเมตร)
ลักษณะพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นที่ดอน มีภูเขาสูงอยู่ทางด้านทิศตะวันตก
และลาดลงมาทางด้านทิศตะวันออกสภาพดินมีดินเหนียว ดินร่วนและดินลูกรัง มีพื้นที่ป่าสงวนแห่งชาติอยู่ทางด้านทิศตะวันตก
และทิศเหนือ คือป่าสงวนแห่งชาติแม่โป่ง
แม่น้ำ ประกอบด้วย
๑. น้ำแม่แก้
2. น้ำแม่อ้อน
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น